Łuszczyca krostkowa – charakterystyka, przyczyny, objawy. Jak wygląda leczenie tej choroby?
Łuszczyca krostkowa to mało estetyczna i dość uporczywa dermatologiczna choroba skóry. Na świecie wyróżnia się kilka odmian tego schorzenia, a niektóre mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Łuszczycę krostkową leczy się farmakologicznie, ale ważnym aspektem terapii jest odpowiednia i regularna pielęgnacja skóry.
Charakterystycznym objawem tej odmiany choroby są wykwity z treścią ropną, zawierającą białe krwinki. Przy łuszczycy krostkowej dłoni lokalizują się one głównie na rękach, podobnie jak w przypadku postaci obejmującej stopy i podeszwy. Największym zagrożeniem jest łuszczyca krostkowa uogólniona, ponieważ musi być ona leczona w warunkach szpitalnych. Jedyne kosmetyki, które nieco łagodzą objawy schorzenia, to produkty apteczne, zwyczajowo nazywane dermokosmetykami.
Czym jest łuszczyca krostkowa i dlaczego powstaje?
Łuszczyca krostkowa to mało przyjemna i niekiedy groźna dla zdrowia choroba dermatologiczna. Etiologia tego schorzenia jest wieloczynnikowa, a co gorsza, tendencja do jego powstawania może być związana z obciążeniem genetycznym. Wpływ na wystąpienie wykwitów mają także przeróżne czynniki środowiskowe, np. długotrwały stres lub niewłaściwy styl życia. Łuszczycy krostkowej nie służą używki, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz mechaniczne urazy skóry. Chorobę tę zalicza się również do schorzeń autoimmunologicznych, których źródło leży po stronie zaburzeń pracy układu odpornościowego.
Istotą łuszczycy są zmiany skórne, które cechuje nadmierne rogowacenie. Tak samo jest w przypadku łuszczycy krostkowej. Cechą charakterystyczną tej odmiany są wykwity, w których zalega treść ropna złożona z białych krwinek. To czyni ją niebezpieczną dla zdrowia, a nawet życia chorego. Stan pacjenta w dużej mierze jest uwarunkowany stopniem zaawansowania łuszczycy oraz intensywnością ewentualnego leczenia.
Zobacz także: Łuszczyca u dzieci
Rodzaje łuszczycy krostkowej
Są trzy rodzaje łuszczycy krostkowej. Każda z postaci ma inny stopień zaawansowania choroby, ryzyko powikłań i przede wszystkim lokalizację zmian skórnych. Na tej podstawie wyróżnia się:
- łuszczycę krostkową dłoni i podeszew stóp – zmiany skórne pojawiają się jedynie w obrębie kończyn, często bardzo szybko, bo w ciągu doby. Jest to lżejsza postać tej odmiany łuszczycy, więc chory nie musi przebywać na oddziale szpitalnym. Wdraża się leczenie farmakologiczne. Jest ono niezbędne i prowadzone w warunkach ambulatoryjnych;
- łuszczycę krostkową ograniczoną – cechuje ją średni stopień zaawansowania. Zmiany skórne najbardziej widać na palcach u rąk i stóp. Rzadko kiedy lokalizują się one w innych miejscach;
- łuszczycę krostkową uogólnioną – jest ona najcięższą postacią tej choroby i stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Ropne wykwity pojawiają się na całym ciele. Skóra jest podrażniona, zaczerwieniona i bardzo się łuszczy. Chory, który ma postać uogólnioną zmaga się z szeregiem innych objawów np. bólami głowy, nudnościami, gorączką lub bólem stawów. Osłabienie organizmu nierzadko prowadzi do niewydolności poszczególnych narządów, sepsy, a w konsekwencji do zgonu pacjenta. Łuszczyca krostkowa uogólniona powinna być leczona w warunkach szpitalnych.
Leczenie łuszczycy poprzedza kompleksowa diagnostyka. Chory powinien mieć wykonane badania krwi i badania bakteriologiczne, które wykluczą potencjalne zakażenie.
Leczenie łuszczycy krostkowej a pielęgnacja skóry
Łuszczycy krostkowej nie wolno leczyć na własną rękę. Zmiany powinien obejrzeć specjalista, który zleci badania i wdroży leczenie farmakologiczne. Choremu podaje się zwykle retinoidy, cygnolinę lub glikokortykosteroidy. Bywa, że konieczna jest antybiotykoterapia. Trochę inaczej wygląda terapia na oddziale szpitalnym. Oprócz standardowych preparatów chorego nawadnia się i wspomaga antybiotykami z grupy cyklosporyn.
Ważnym elementem w terapii łuszczycy krostkowej jest właściwa pielęgnacja skóry. Pacjent powinien unikać kosmetyków drogeryjnych, które mogą pogarszać kondycję naskórka. Najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie dermokosmetyków. Są to produkty apteczne, dość często traktowane jako uzupełnienie kuracji farmakologicznej. W ich składzie są substancje biologicznie czynne, które wykazują działanie terapeutyczne, m.in. pantenol oraz alantoina, które koją podrażnienia. Istotnym składnikiem dermokosmetyków są też ceramidy i Naturalny Czynnik Nawilżający. Zmniejszają one uczucie świądu, łagodzą podrażnienia i odbudowują uszkodzoną barierę naskórka. Preparaty można stosować wraz z innymi lekami, nawet maściami o działaniu miejscowym. Bardzo upraszcza to i wspomaga całe leczenie łuszczycy krostkowej. Te kosmetyki są dostępne jedynie w aptekach lub wyspecjalizowanych drogeriach.
Zobacz także: Dieta i pielęgncja skóry dotkniętej łuszczycą
